Jak wzmacniać poczucie wartości u dzieci?

Dzisiejszy świat wymaga od nas ogromnej pewności siebie i przebojowości. Tego właśnie życzymy sobie dla naszych dzieci: chcemy, by w przyszłości szły przez życie jak zdobywcy. W tym celu musimy jednak zadbać o odpowiednie poczucie wartości. Prawidłowo wykształcone, staje się dla naszych pociech bezcennym kapitałem na przyszłość. To dar, który pomoże im osiągać sukcesy zarówno w życiu zawodowym, jak i osobistym. Jak wzmacniać tę cechę u dziecka?

Poczucie wartości – czym jest?

Poczucie wartości to świadomość własnych możliwości, oraz realne ich ocenianie. Połączone jest z dogłębną wiedzą na temat samego siebie. Osoba, która potrafi obiektywnie ocenić własne wady i zalety, a także ich natężenie, dobrze radzi sobie w sytuacji wyboru: wie, ile może osiągnąć i które walory i kompetencje powinna wzmocnić by osiągnąć sukces. To ogromnie przydatna umiejętność w czasach, w których codziennie stykamy się z jakimiś wyzwaniami: większymi i mniejszymi.

Oczywiście, poczucia własnej wartości nie należy mylić z pychą i przeświadczeniem o własnej wielkości. Wiara w siebie i oparte na niej poczucie wartości są realistyczne: osoba obdarzona tą cechą, nie porywa się z motyką na słońce, ale potrafi realnie ocenić cele i zaplanować drogę do ich osiągnięcia. To jej największa siła.

Poczucie wartości u dziecka – jakie są jego zalety?

Dla dziecka, posiadanie wysokiego poczucia własnej wartości jest elementem zdrowego i zrównoważonego rozwoju – tak twórczego, jak i osobowościowego. Dzięki świadomości własnej wartości, nasza pociecha jest zdeterminowana do osiągania kolejnych sukcesów: zdobywania przyjaciół, realizowania się poprzez działania kreatywne (na przykład kolejne rysunki, grę na instrumencie i tym podobne), nauki, rozwijania swojej ciekawości świata.

Przede wszystkim jednak, dbamy o jej komfort psychiczny: świadome swojej wartości dziecko jest lepiej przygotowane do niesprawiedliwej oceny, krytyki czy innych przeciwności losu, z jakimi prędzej czy później się spotka. Poczucie własnej wartości łączy się również z asertywnością i umiejętnością mówienia „nie” wtedy, gdy ktoś narusza jego granice.

Poczucie wartości u dziecka – kochaj i akceptuj

Za poczucie wysokiej wartości u dziecka odpowiedzialni są w pierwszej kolejności rodzice. Dzieci z natury raczej oceniają siebie pozytywnie; zmienia się to dopiero po stykaniu się z krytyką przez rodziców i opiekunów. Warto pamiętać o tym, jak wrażliwy jest maluch; nasza ocena służy mu do kształtowania własnego sądu o sobie.

Dlatego powinniśmy zaoferować mu bezwarunkowe wsparcie i miłość. Dziecko musi wiedzieć kiedy robi źle, ale musi również wiedzieć, że nie przestaniemy go kochać nawet gdy coś przeskrobie – także wtedy jest warte naszej miłości. Choć możemy nie akceptować niektórych zachowań dziecka, powinno być ono pewne, że zawsze będziemy akceptować ono samo – jako osobę.

Brak porównań – zdrowa psychika

Każde dziecko rozwija się w swoim tempie. Nie porównujmy go więc do rówieśników. Zawstydzanie dziecka za to, że nie umie jeszcze wiązać bucików czy zapinać guzików, choć umie to już młodsza od niego córka sąsiadów – nie przyniesie nic dobrego. Na takim fundamencie nie zbudujemy u dziecka poczucia wartości, wpędzimy je za to w kompleksy i zniechęcimy do dalszych prób. Skutek może być zatem odwrotny od zamierzonego.

Dajmy naszemu dziecku czas na rozwój i eksplorowanie świata wtedy, kiedy jest na to gotowe. Jeśli coś nas niepokoi, możemy skontaktować się z pediatrą, pedagogiem lub psychologiem dziecięcym. Nie ”przyśpieszajmy” jednak nabywania umiejętności dziecka poprzez przymuszanie i presję. To prosta droga do rozwoju zaburzeń lękowych, a w przyszłości – depresji. Dzieci, które od dzieciństwa próbują sprostać wysokim wymaganiom rodziców, w przyszłości stają się znerwicowanymi dorosłymi. Weź to pod uwagę!

Doceniaj próby – nie efekty

Dzieciństwo to czas prób i nauki, a nie osiągania zawrotnych rezultatów. Uwzględnij to, gdy dziecko prosi cię o ocenę pierwszego obrazka, zaśpiewanej piosenki czy wierszyka. Nie musisz okłamywać go, że to znakomita twórczość – po prostu skoncentruj się na ocenie zaangażowania i włożonej pracy, a nie całokształtu efektu.

Powiedz dziecku jak bardzo cieszy cię, że jest ambitne, zachęcaj do dalszych prób, wskazując jednocześnie, że to najlepsza droga na drodze do mistrzostwa. Z drugiej strony – daj mu odczuć, że nie musi być mistrzem, by zawsze mogło liczyć na twoją miłość, akceptację i wsparcie. Przecież kochasz je za to, jakie jest!

Dodaj komentarz